ไม่เพียงพอ

เวลาคลานผ่านไปอย่างเชื่องช้า โลกของฉันยังคงมืดมิด ชื้นแฉะ และอึดอัดจนแทบหายใจไม่ออกอยู่ใต้ผ้าคลุมศีรษะ ทุกลมหายใจที่สูดเข้าไปปนเปื้อนด้วยกลิ่นอับชื้นของเชื้อราและสนิม หัวไหล่ของฉันปวดร้าวจากการถูกตรึงให้นิ่งอยู่กับที่ ข้อมือถลอกจนแสบแดงอยู่ใต้กุญแจมือ

แล้วเสียงที่ฉันรอคอยก็ดังขึ้น เสียงครืดคราดเชิงก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ