ฉันจะหลอกลวงเมืองเพื่อคุณ

เราพุ่งทะลุประตูเข้ามาเหมือนพายุบ้าคลั่ง เลียมใช้ไหล่กระแทกประตูทั้งที่ยังประคองนาโอมิไว้ มัตเตโอตะโกนขอน้ำเกลือ หมอกำลังรัวตัวเลขที่ผมไม่เข้าใจความหมายห่าเหวอะไรเลย นอกจากอย่างเดียว... เวลาไม่พอ

ผมอุ้มเธอตรงไปยังเตียงของผม...อีกแล้ว ที่นอนเดิม ฝันร้ายเดิม เดจาวูของผมที่ห่อหุ้มด้วยสีแดง เพียงแต่ค...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ