เช้าหลังผี

ฝนซาลงเหลือเพียงเสียงกระซิบแผ่วเบาบนหลังคาในยามเช้าตรู่ เซจตื่นก่อนฉันเสียอีก พอฉันเจอเธอ เธอก็นั่งอยู่ที่โต๊ะในครัวพร้อมกับแล็ปท็อปที่เปิดอยู่และสายเคเบิลกองยุ่งเหยิงแผ่เกลื่อนกลาดเหมือนในที่เกิดเหตุ เธอไม่ได้สวมรองเท้า สวมเสื้อเชิ้ตสีดำตัวหนึ่งของฉัน พับแขนเสื้อขึ้นเลยข้อศอก ผมของเธอยังชื้นอยู่จาก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ