เกมยาว

เซจ

“อรุณสวัสดิ์จ้ะ เพื่อนรัก!” นาโอมิร้องทักอย่างสดใสขณะเลื่อนถ้วยกาแฟร้อนกรุ่นข้ามเคาน์เตอร์ที่มีรอยร้าวมาให้ฉัน เธอร่าเริงเกินไปนักเมื่อเทียบกับชั่วโมงนอนอันน้อยนิดของเรา

“อรุณสวัสดิ์” ฉันพึมพำ นิ้วมือโค้งงอรอบแก้วกาแฟราวกับว่ามันจะช่วยยึดเหนี่ยวฉันไว้ได้ ฉันไม่ได้เสียเวลาพูดจาทักทายตามมารย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ