บทที่ 23 บทที่ 23

เป็นอีกครั้งที่อนามิกาหลุดปาก! เพราะเขาทำเหมือนรำคาญในความห่วงใยของเธอ

“เป็นห่วงผม…จริงๆ น่ะเหรอ?” กฤชเพชรถามซ้ำ แววตาคมกริบพราวระยับฉาบเอาไว้ด้วยความหลากหลาย ทำเอาคนที่กำลังเคืองขุ่นถึงกับไปต่อไม่เป็น

“นิจไม่ได้พูดแบบนั้น”

“แต่เมื่อกี้ผมได้ยิน ตอบสิคุณนิจว่าเป็นห่วงผมจริงๆ หรือเปล่า”

ยามเอ่ยถาม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ