บทที่ 29 บทที่ 29

เขาจงใจเน้นคำว่า ‘หลบหน้า’ พร้อมกับมองสบตาอย่างรู้ความนัย เพราะการหลบหน้าของเธอนั้น นำมาซึ่งความสัมพันธ์ที่ลึกซึ้งอย่างที่เป็นอยู่ตอนนี้

“แล้วใครล่ะทำให้นิจต้องหลบหน้า”

“เมื่อวานยอมให้ แต่วันนี้ห้ามหลบไปไหน ต้องอยู่ให้เห็นหน้าทั้งวัน เพราะตอนเย็นผมต้องกลับบ้าน อีกสองวันกว่าจะได้เจอกัน”

“ไม่หลบไปไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ