บทที่ 82 บทที่ 82

ร่างบางที่กำลังยืนก้มหน้าก้มตาเด็ดขั้วพริกอยู่หน้าโต๊ะหินอ่อนสีขาวอย่างเพลิดเพลินสะดุ้งเล็กน้อย เมื่อเอวถูกรวบไปกอดจากด้านหลัง ก่อนที่จมูกโด่งและไออุ่นที่คุ้นเคยจะซุกลงมาบนซอกคอขาวละมุน และกระซิบเสียงทุ้มนุ่มอยู่ข้างหู

“ชื่นใจจัง”

“คุณเพชร! อายป้าแย้มกับพี่พรบ้างสิ”

อนามิกาท้วงเบาๆ ที่กฤชเพชรแสดง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ