บทที่ 23 บทที่ 22

บทที่ 22

องครักษ์จูเอาเรื่องราวมาเล่าให้กับคนที่นั่งอยู่ในรถม้าฟัง ซึ่งที่จริงก็ไม่จำเป็นเพราะทั้งสองได้ยินทั้งหมดแล้ว

“ใช่ที่ที่เจ้าต้องการหาหรือไม่”

หลงเหยียนดูดีใจมาก

“คิดว่าใช่ พวกเรารีบไปกันเถอะ”

“รู้สึกเหมือนไม่ได้มีแค่พวกเรา” เหล่าทหารพูดอย่างนั้น แม้ที่นี่จะโล่งกว่าสุสานก่อนหน้า แต่บรรยาก...