บทที่ 12 12
กฤตพลรีบถอนจูบทันควัน หน้าคมคร้ามซีดเผือด ดวงตาลุกวาวอย่างไม่พอใจ
“เมื่อเช้าถีบผม ตกบ่ายก็กระทืบเท้าผม คนเนรคุณ”
ถูกว่าแบบนี้เข้าไป มีหรือที่คนอย่างวีรยาจะยอมพ่าย หล่อนจึงสวนกลับไปอย่างดุเดือดไม่แพ้กัน
“เนรคุณที่ไหน แค่นี้ยังน้อยไปด้วยซ้ำสำหรับจอมฉวยโอกาสอย่างคุณ”
“ผมไม่ได้ฉวยโอกาส ผมแค่คิดว่าคุ...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 1
2. บทที่ 2 2
3. บทที่ 3 3
4. บทที่ 4 4
5. บทที่ 5 5
6. บทที่ 6 6
7. บทที่ 7 7
8. บทที่ 8 8
9. บทที่ 9 9
10. บทที่ 10 10
11. บทที่ 11 11
12. บทที่ 12 12
13. บทที่ 13 13
14. บทที่ 14 14
15. บทที่ 15 15
16. บทที่ 16 16
17. บทที่ 17 17
18. บทที่ 18 18
19. บทที่ 19 19
20. บทที่ 20 20
21. บทที่ 21 21
22. บทที่ 22 22
23. บทที่ 23 23
24. บทที่ 24 24
25. บทที่ 25 25
26. บทที่ 26 26
27. บทที่ 27 27
28. บทที่ 28 28
29. บทที่ 29 29
30. บทที่ 30 30
31. บทที่ 31 31
32. บทที่ 32 32
33. บทที่ 33 33
34. บทที่ 34 34
35. บทที่ 35 35
36. บทที่ 36 36
37. บทที่ 37 37
38. บทที่ 38 38
39. บทที่ 39 39
40. บทที่ 40 40
41. บทที่ 41 41
42. บทที่ 42 42
43. บทที่ 43 43
44. บทที่ 44 44
45. บทที่ 45 45
46. บทที่ 46 46
47. บทที่ 47 47
48. บทที่ 48 48
49. บทที่ 49 49
50. บทที่ 50 50
51. บทที่ 51 51
52. บทที่ 52 52
53. บทที่ 53 53
54. บทที่ 54 54
55. บทที่ 55 55
56. บทที่ 56 56
57. บทที่ 57 57
58. บทที่ 58 58
59. บทที่ 59 59
60. บทที่ 60 60
61. บทที่ 61 61
62. บทที่ 62 62
63. บทที่ 63 63
64. บทที่ 64 64
65. บทที่ 65 65
66. บทที่ 66 66
67. บทที่ 67 67
68. บทที่ 68 68
69. บทที่ 69 69
70. บทที่ 70 70
71. บทที่ 71 71
72. บทที่ 72 72
73. บทที่ 73 73
74. บทที่ 74 74
75. บทที่ 75 75
76. บทที่ 76 76
77. บทที่ 77 77
78. บทที่ 78 78
79. บทที่ 79 79
80. บทที่ 80 80
81. บทที่ 81 81
82. บทที่ 82 82
83. บทที่ 83 83
84. บทที่ 84 84
85. บทที่ 85 85
ย่อ
ขยาย
