บทที่ 72 72

หญิงสาวมองใบหน้าหล่อเหลาอย่างชั่งใจ ถ้าแม่ไปกับเธอ เธอคงจะสบายใจกว่าการทิ้งให้แม่อยู่กับชัชชาติตามลำพังแน่ เธอแทบไม่ต้องคิดมากเลย เมื่อพยักหน้าตกลง

“ค่ะ...ขอบคุณนะคะ” จากนั้นก็หันไปบอกแม่ “แม่ไปกับเฌอนะคะ”

“แม่จะเป็นภาระหรือเปล่าลูก”

“เขาเป็นคนชวนเองนี่คะ ไปเถอะแม่” เธอคะยั้นคะยอ ชายหนุ่มจึงช่วยเ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ