เป็นลม

บทที่แปดสิบเจ็ด – สลบไป

ฉันหลบหมัดของโลแกนแล้วสวนเข้าที่หน้ามันไปหมัดหนึ่ง ฉันเซถลาเมื่อโดนต่อยเข้าที่สีข้างแต่ก็ตั้งหลักได้อย่างรวดเร็ว มันเตะก้อนหินใส่ฉัน แต่ฉันใช้บาเรียสะท้อนมันกลับไปหา หินพุ่งเข้ากลางแสกหน้ามันพอดี มันร้องครางออกมา

พอการมองเห็นของมันพร่ามัว ฉันก็คว้าแผ่นไม้อีกครั้งแล้วใช้เรี่...