บทที่ 6 บทที่ 6

หลังจากซื้อของเสร็จเรียบร้อย ทั้งสองคนก็มาแวะที่ซูเปอร์มาเก็ตใกล้บ้าน เพราะชายหนุ่มต้องการให้หญิงสาวทำเมนูที่เขาอยากจะทาน และตัวจี๊ดที่เชี่ยวชาญในการทำอาหารอยู่แล้วเพราะคุณแม่สอนมาดิบดี ก็หยิบวัตถุดิบที่ต้องการมาทันที

"มะเขือเทศ หมูบด อืม ขาดอะไรอีกนะ"

หญิงสาวหันมองไปรอบๆ ก้มมองรถเข็นดูว่ายังขาดเหลืออะไรอีกบ้าง โดยทุกอย่างอยู่ในสายตาของชายหนุ่ม เขามองเธอเพลินๆ ผู้หญิงที่ทำอาหารเป็นมันมีเสน่ห์แปลก ๆ แฮะ

เขาตาโตเล็กน้อยก่อนจะสะกิดคนตรงหน้าด้วยความแปลกใจ เพราะอยู่ๆ ตัวจี๊ดก็ถอดแว่น

"เฮ้ย ๆ ถอดแว่นทำไม"

"ปวดตาค่ะ ถอดดีกว่า"

"แล้วทำไมต้องปล่อยผมวะ!"

เขาเริ่มหงุดหงิดเมื่อยัยเฉิ่มเด็กแว่นที่เห็นเมื่อก่อนหน้านี้ บัดนี้กลายเป็นหญิงสาวผมยาวแต่งตัวเรียบร้อยแทน และตอนนี้คนรอบข้างเริ่มมองตัวจี๊ดกันแล้ว เล่นเอาเขารู้สึกไม่พอใจอยู่ในที

"ปล่อยที่ไหนคะ มันขาดเนี่ย"

ตัวจี๊ดเอายางรัดผมที่มันขาดยื่นให้ชายหนุ่มดู เขาดึงยางรัดของเธอมาก่อนจะเอามารัดเข้าด้วยกันและส่งไปให้หญิงสาวรวบผมให้เรียบร้อย

"รวบผมเลย"

ตัวจี๊ดมองชายหนุ่มอย่างไม่เข้าใจ อะไรของเขาปกติไม่เคยมายุ่งเกี่ยวกับทรงผมของเธอเลย วันนี้เป็นอะไรของเขา

"อะไรของเสี่ยคะ"

"เออ รวบเลย หายปวดแล้วก็ใส่แว่นซะ!"

ตัวจี๊ดมองชายหนุ่มก่อนจะถอนหายใจออกมาเล็กน้อยแล้วทำตามที่เขาสั่ง เพราะไม่อยากทะเลาะด้วย หญิงสาวรวบผมอย่างลวกๆ พร้อมกับหยิบแว่นตามมาใส่เช่นเดิม ชายหนุ่มมองอย่างพอใจก่อนจะลากรถเข็นตามเธอไปพร้อมกับมองหาอะไรนั้นนี่ไปด้วย

"เฉิ่มๆ"

ตัวจี๊ดหันไปมองเขาพร้อมกับใบหน้าที่เต็มไปด้วยคำถาม ชายหนุ่มหยิบหมวกแบรนด์เนมใบหนึ่งมาก่อนจะสวมให้หญิงสาวแล้วมองอย่างพิจารณา

"อะไรคะ"

"ต้องมีหมวก เวลาไปที่ไร่มันร้อน แต่ว่าพรุ่งนี้เข้าออฟฟิศกับฉันก่อนนะ อีกไม่กี่วันจะมีนักศึกษามาดูงานที่ไร่ ว่าจะจัดสัมมนาที่โรงแรม S Group จะให้เธอเป็นธุระให้หน่อย"

"ได้ค่ะ"

ตัวจี๊ดตอบรับเพียงแค่นั้นก่อนจะถอดหมวกออกแล้ววางไว้ที่เดิม เสี่ยนทีหยิบกลับมาตามเดิมแล้วสวมลงบนศีรษะของเธอ

"ซื้อให้เอาไปจ่ายเงินพร้อมกันเลย"

พูดจบเขาก็เข็นรถนำหน้าเธอไปทันที หญิงสาวถอนหายใจออกมาเล็กน้อยก่อนจะเดินตามไปพร้อมกับหมวกใบที่เขาเลือกให้

เสี่ยนทีเข็นรถไปชำระเงินตรงเคาน์เตอร์จากนั้นทั้งสองคนก็พากันกลับบ้าน หญิงสาวลงมือทำเมนูตามที่ชายหนุ่มต้องการ โดยมีเสี่ยนทีนั่งเท้าคางมองอยู่ในครัว

"ไปอาบน้ำรอก่อนก็ได้ค่ะ ถ้าเสร็จจะเรียก"

"ให้ช่วยปะ"

เขายิ้มกว้างออกมาอย่างใจดี เล่นเอาตัวจี๊ดแปลกใจเป็นอย่างมากกับการกระทำของเขา วันนี้มาแปลกตั้งแต่ที่ไร่แล้วนะ

"ต้องการอะไรจากจี๊ดรึเปล่าคะ ทำไมดีแปลกๆ ปกติเอาแต่แกล้งท่าเดียว"

เขาถอนหายใจออกมาอย่างเซ็งๆ วันนี้ตัวจี๊ดตามใจเอาไงเขาก็เลยทำดีด้วยหน่อย แต่ถ้าเมื่อไหร่กวนประสาทละก็ หึ!!

"อยากช่วย"

เขาลุกขึ้นเดินไปดูหญิงสาวที่ตอนนี้กำลังตำน้ำพริกอยู่ สงสัยทำน้ำพริกอ่องล่ะมั่ง

"ยัดไส้อั่วค่ะ ช่วยมั้ยล่ะ"

หญิงสาวอมยิ้มอย่างกวนๆ ก่อนจะเอาน้ำพริกลงไปผัดเพื่อทำน้ำพริกอ่อง เขามองวัตถุดิบต่างๆ ก่อนจะยกมือยอมแพ้

"ไม่เอาอะ รอกินทีเดียวดีกว่า งั้นเดี๋ยวไปอาบน้ำก่อนแล้วกัน ยังไงรอที่ห้องอาหารเลยนะ"

"ได้ค่ะ"

ตัวจี๊ดรับคำก่อนจะตั้งใจทำอาหารต่อ ส่วนทางด้านของเสี่ยนที เขาเดินขึ้นไปที่ห้องนอนจัดการอาบน้ำแต่งตัวเรียบร้อยก็เดินลงมาพร้อมกับถือโทรศัพท์ติดมือมาด้วย

ฟิตๆๆๆๆ

กลิ่นหอมยั่วยวนนั้นทำให้เขาตรงดิ่งไปยังห้องอาหาร โต๊ะถูกตั้งเรียบร้อยโดยตัวจี๊ดและป้าแม่บ้านอีกคน

"คุณนทีมาพอดีเลย อาหารตั้งโต๊ะเสร็จแล้วค่ะ"

ป้าแม่บ้านเอ่ยเรียกผู้เป็นเจ้านายส่วนตัวจี๊ดพอจัดจานเสร็จก็ถอดผ้ากันเปื้อนออกแล้วเดินออกมาจากตรงนั้น

"ทานให้อร่อยนะคะ จี๊ดขอตัวกลับห้อง"

ชายหนุ่มเดินไปนั่งลงตรงหัวโต๊ะก่อนจะเรียกเธอให้มานั่งลงข้างๆ

"มานั่งนี่"

ตัวจี๊ดมองอย่างไม่เข้าใจ นี่อย่าบอกนะว่าจะแกล้งเธอด้วยการให้นั่งมองเขาทานข้าวนะ...

"แกล้งจี๊ดอีกแล้วเหรอคะ ขอเว้นสักวันได้มั้ยอุตส่าห์ทำอาหารยากๆ ให้ทานแล้ว"

หญิงสาวเอ่ยด้วยน้ำเสียงเหนื่อยหน่าย เวลานี้เธออยากอยู่อย่างสงบที่สุด เพราะเหนื่อยมากทำงานทั้งวันเลย

"จะชวนมาทานข้าวด้วยกันเฉยๆ ทำไมถึงคิดว่าฉันจะใจร้ายกับเธอตลอด"

"ก็มันน่าระแวงมั้ยล่ะ... เมื่อเช้าก็ทีหนึ่งแล้วนะ"

"โอเควันนี้ฉันจะใจดีกับเธอวันหนึ่งแล้วกัน มานั่งนี่ทานข้าวเป็นเพื่อนหน่อย"

เขาเรียกเธออีกครั้ง คราวนี้ตัวจี๊ดยอมมานั่งข้างๆ แต่โดยดีเพราะคิดว่าเขาคงพูดคำไหนคำนั้น

"ตักข้าวให้ตัวจี๊ดด้วยครับ"

"ได้ค่ะ"

ป้าแม่บ้านยิ้มกริ่มรีบวิ่งมาตักข้าวให้หญิงสาวอย่างรวดเร็ว จากนั้นก็เดินออกไปปล่อยให้ทั้งสองคนทานอาหารด้วยกัน เธอหยิบโทรศัพท์มากดโทรหาคุณผู้หญิงคุณแม่ของเสี่ยนทีเพราะท่านสั่งไว้ว่าต้องโทรมารายงานตลอด คงกลัวลูกชายแกล้งน้องแหละ

(ว่าไงจ๊ะสมจิตร)

"คุณผู้หญิงขา วันนี้คุณนทีชวนคุณจี๊ดทานข้าวเย็นด้วยกันค่ะ แถมตอนคุณจี๊ดทำอาหารคุณนทีมานั่งเฝ้าถึงในครัวเลยค่ะ"

คุณหญิงที่ได้ยินแบบนั้นก็ยิ้มออกมาอย่างพอใจ ถึงครอบครัวของตัวจี๊ดจะไม่ได้ร่ำรวยอะไรแต่สิ่งหนึ่งที่ทั้งแม่และลูกบ้านนั้นมี คือความดีและมีน้ำใจ ยิ่งผู้เป็นแม่นั้นเป็นคนดีมากและเธอคิดว่าคนเลี้ยงมาเป็นแบบไหน คนถูกเลี้ยงก็ต้องเป็นแบบนั้น

(จับตาดูไว้นะ ให้ทั้งสองคนอยู่ด้วยกันบ่อยๆ ใกล้ชิดกันให้มากที่สุด เวลาหนึ่งเดือนต่อจากนี้จะต้องมีความคืบหน้า)

"คุณหญิงจะจับคู่ให้คุณนทีเหรอคะ"

(ลูกชายฉันมันเลือกผู้หญิงไม่เป็น ดูควงแต่ละคนสิฉันไม่อยากจะพูด)

ป้าแม่บ้านหัวเราะคิกคัก คงเป็นอย่างที่ท่านพูดนั่นแหละ แต่ละคนไม่ได้เรื่องจริงๆ เธอที่เห็นมาหลายคนรู้ดีเลยแหละ

"ป้าจะจับตาดูให้นะคะ"

(ดีมากเดี๋ยวมีรางวัลพิเศษนะ)

ทั้งสองคนคุยกันคิกคักก่อนจะกดวางสาย ป้าสมจิตรแอบมองตรงประตูภาพที่เห็นคือทั้งสองคนกำลังทานข้าวด้วยกันหยอกล้อกันไปตามประสา

"ไม่ทานนี่อะ"

"มันเผ็ดค่ะ"

"แล้วทำไมถึงไม่ทำแบบเผ็ดน้อยเล่า"

ชายหนุ่มเริ่มบ่นออกมาก่อนจะตักไส้อั่วออก แล้วตักไข่ต้มให้แทน เพราะเขาเป็นคนทานรสจัดแต่ตัวจี๊ดไม่ชอบทานเผ็ด

"ก็คุณชอบทานเผ็ดนี่นา"

"กินยากกว่าชาวบ้านเขางั้นก็กินไข่ต้มไปแล้วกัน ยัยเด็กเรื่องมาก!"

"มันทานไม่ได้นี่นา มันจะปวดท้อง"

ตัวจี๊ดแอบเถียงเขาก่อนจะตักไข่ต้มที่เขาตักให้ใส่ปาก ใครจะไปคิดว่าเขาจะให้ทานด้วย ก็เลยใส่พริกแบบจัดหนักไปเลย ทานได้แค่นั้นแหละ T^T

"สมน้ำหน้ากินไข่ไปนั่นแหละ หึ!"

"ขอไปทอดหมูกระเทียมได้มั้ย"

"ไม่! กินไข่ต้มนั่นแหละ หึ!"

"แกล้งอีกแล้วนะ ไอ้คนใจร้าย"