บทที่ 9 บทที่ 9

ตัวจี๊ดที่ตอนนี้กำลังเปิดเอกสารอ่านไปพลางๆ บนโต๊ะตรงโซฟา ก็เป็นเอกสารการส่งออกทั้งหมอของไร่นทีธร และเท่าที่ดูสินค้าที่เป็นที่นิยมและขายดีที่สุดคงจะเป็นไวน์องุ่น เธอก็ไม่เคยลองชิมหรอกแต่เท่าที่เคยทานองุ่นที่ไร่นี้หวานฉ่ำมากจริงๆ คงเพราะเจ้าของไร่เอาใจใส่ทุกกระบวนการทำ ยอมรับเลยว่าเขาทำงานเก่งมาก แต่เรื่องนิสัยขอผ่านก่อนนะ

แอ๊ดดดดดด

"ไหนมันซ่อนใครวะ.... โอ๊ะโอ"

แบล็กที่เดินเข้ามาเจอตัวจี๊ดที่กำลังนั่งอ่านเอกสารอยู่ก็ถึงกับอึ้งไป เมื่อมีสาวสวยอยู่ในห้องทำงานของเพื่อนสนิท ทำไมเขาไม่เคยเจอมาก่อนหรือว่าเด็กใหม่ของเสี่ยนที

"สวยวะ!! ใครเนี่ย"

สองที่เดินตามมาก็สตั้นไปหลายวินาที ตัวจี๊ดมองทั้งสองคนก่อนจะยิ้มกว้างแล้วยกมือไหว้ทักทายคนทั้งสองเพราะเธอเคยเจอพวกเขาหลายครั้ง

"สวัสดีค่ะ"

"สวัสดีครับคนสวย ชื่ออะไรครับ"

"ชื่อตัวจี๊ดค่ะ"

"หือ... ตัวจี๊ดเหรอ..."

เสี่ยนทีที่เดินตามมาก็ดึงผมเพื่อนทั้งสองคนให้ออกห่างจากหญิงสาว ไวไฟฉิบหายไอ้พวกนี้ไว้ใจไม่ได้จริงๆ

"ออกห่างๆ ยัยเด็กเฉิ่มเดี๋ยวนี้!!!"

ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันก่อนจะหันไปมองสำรวจหญิงตรงหน้าด้วยความพิจารณาอย่างถี่ถ้วน เด็กเฉิ่มเป็นชื่อที่เสี้ยนมีเพื่อนของพวกเขาเรียกผู้หญิงคนหนึ่งเป็นเด็กแถวๆ บ้าน ที่ชอบใส่แว่นถักเปีย แต่งตัวเหมือนป้า แต่คนนี้ไม่ใช่ไงมันสวยมาก ผิวพรรณ รูปร่างปานดารา แต่เค้าโครงหน้าก็คลับคล้ายคลับคลาเหมือนว่าจะเห็นที่ไหน

"กูว่าหน้าคุ้น ๆ"

"กูก็คุ้น น้องที่ใส่แว่นชอบถักเปียรึเปล่าวะ"

"กูว่าใช่..."

"ไสหัวไปไกลๆ หน่อยพวกมึง เห็นผู้หญิงเป็นไม่ได้เลยนะรู้แล้วก็ออกไปได้ล่ะ เอาไวน์ไม่ใช่เหรอไง"

เสี่ยนทีเริ่มก่นด่าเพื่อนชายด้วยอารมณ์หงุดหงิด ยังโมโหยัยเฉิ่มอยู่เลยนี่มาอีกสองมันน่านัก!

"น้องจี๊ดทำไมเปลี่ยนลุคการแต่งตัวใหม่ครับ ไอ้เสี่ยมันบังคับน้องทำแบบนั้นเหรอ... โธ่เอ๊ยไม่ต้องไปตามใจมันหรอกนะ หนูยังสาวยังสวย ไร้เดียงสาขนาดนี้ อย่าไปให้มันหลอกเชียวนะ"

"นั้นสิคะ รีบๆ หนีไปให้ไกลจากเพื่อนพี่เลย ไอ้นี่มันเสือผู้หญิงอย่าไปหลงกลมันเชียว"

เขาตบกระบาลเพื่อนทั้งสองคนด้วยความหมั่นไส้ นี่เขาเลวขนาดนั้นเลยหรือไงถึงได้ออกปากเตือนยัยเฉิ่มจนออกนอกหน้าขนาดนี้ ทีเป็นผู้หญิงคนอื่นพวกมันประเคนมาถึงที่ ทียัยเฉิ่มกลับบอกให้ออกห่างเขา เออ! ไอ้พวกสองมาตรฐาน

"กูไม่ได้เป็นฆาตกรพวกมึงนี่มันจริงๆ เลย จี๊ดออกไปปอกเปลือกเมล่อนให้หน่อยสิ อยู่ในตู้เย็นข้างนอกนะ"

เขาเดินไปนั่งลงข้างๆ ยัยเฉิ่มก่อนจะดันตัวเธอให้ลุกขึ้นเพื่อออกไปจากตรงนี้ ขืนยังอยู่ต่อเขาเนี่ยแหละจะเละไม่มีชิ้นดีในสายตาของเธอซะเอง

"อยู่ตรงไหนคะ"

"ตู้เย็นที่ชงกาแฟนะ"

"ออ ได้ค่ะ จี๊ดขอตัวสักครู่นะคะ"

"ครับคนสวย/รีบมานะคะ"

หญิงสาวส่งยิ้มให้คนในห้องก่อนจะเดินออกไปทันที พอลับหลังตัวจี๊ด แบล็คและสองรีบเดินมานั่งลงข้างๆ เพื่อนสนิททันที

"กูขอเว้นไว้คนหนึ่งได้มั้ยวะ มึงอย่ายุ่งกับน้องเขาเลย ไร้เดียงสา อ่อนต่อโลก ขนาดเมื่อก่อนกูไปใกล้ยังถอยหนีอย่างกับกูเป็นสิ่งที่น่ารังเกียจ ปล่อยเขาไปเจอคนดีๆ เถอะอย่าไปหลอกฟันน้องมันแล้วทิ้งเลย"

"กูขอด้วย เดี๋ยวกูจัดเด็กใหม่มาให้ รอบนี้เอานักศึกษาเอาะ ๆ วัยเดียวกันกับน้องจี๊ดเลย แต่ว่ามึงปล่อยน้องเขาไปนะ"

"ยกให้กูก็ได้อะ กูเป็นคนดี"

เพี้ยะ!!!

แบล็คที่ถูกเสี่ยนทีตบกระบาลอีกรอบถึงกับร้องออกมา พวกมันเนี่ยแหละตัวต้นตระกูลแห่งความชั่วเลย กล้ามากนะที่บอกตัวเองเป็นคนดีนะ

"ในบรรดาเพื่อนกันเนี้ย กูว่ากูดีกว่าพวกมึงเยอะ แหม่! ดีตายแหละ แล้วกูไม่ดียังไงห้ะ! กูไม่เหมาะกับยัยเฉิ่มตรงไหน"

เขาเอ่ยถามโดยไม่ได้คิด ทั้งสองคนหันมามองหน้ากันก่อนจะจ้องหน้าเพื่อนอย่างจับผิด

"อย่าบอกนะว่ามึงเอาจริงอะ"

"นั้นสิ ทำไมถามแบบนี้"

เสี่ยนทีเพิ่งรู้ตัวถามอะไรที่ไม่ควรออกไป เขารับแก้ตัวพัลวันเพราะกลัวจะเข้าใจผิดกันไปใหญ่

"กูแค่ยกตัวอย่างเฉยๆ พวกมึงบอกกูไม่ดีไง ถึงถามว่ากูไม่ดีตรงไหน"

"ก็มึงเจ้าชู้อะชอบเทหญิงตลอด ไม่นานสักคน"

เพี้ยะ!!

"โอ๊ย"

"พวกมึงส่งมาเองทั้งนั้น"

"เออจริงว่ะ"

แบล็คเอ่ยออกมาก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ เอาจริงๆ ใครก็ได้ที่ไม่ใช่น้องจี๊ดอะ เขารู้ดีว่าเสี่ยนทีอยู่กับใครได้ไม่นานเพราะเป็นคนขี้เบื่อ

"คือยังไงก็ได้แต่น้องเขายังเด็ก ควรเจอผู้ชายที่คู่ควรอะ น้องบริสุทธิ์ผุดผ่องแบบนั้นดีที่สุดแล้ว นี่เป็นคนแรกเลยนะเว้ยที่กูเอ็นดูเหมือนน้องเหมือนนุ้งนะ เป็นผ้าขาวที่ไม่ควรมาเจอซาตานอย่างมึงนะ"

สองเริ่มเอ่ยออกมาอย่างจริงจัง เขาไม่ได้เล่นนะตอนนี้เขาจริงจังมาก

"มึงไม่ต้องห่วงหรอก คนอย่างยัยเฉิ่มไม่ใช่สเปคกู เพราะฉะนั้นกูไม่ยุ่งแน่นอนมึงจำคำกูไว้เลย"

แอ๊ดดดดดดด

ทั้งสามคนหันไปมองตรงประตู ตัวจี๊ดที่เดินเข้ามาพร้อมกับเลขาของชายหนุ่มมีสีหน้าที่เปลี่ยนไปจากเดิม

"ท่าทางจะได้ยินวะ..."

"ก็ดีแล้วนิ ยังไงเสี่ยนทีมันไม่ยุ่งอยู่แล้ว"

ทั้งสองคนกระซิบกระซาบกันโดยที่เสี่ยนทีเริ่มมีสีหน้าที่ซีดลงอย่างเห็นได้ชัด

"เสร็จแล้วเหรอตัวจี๊ด.. ไวนะ"

เขากระแอมออกมาเสียงเบาก่อนจะลุกขึ้นเดินไปช่วยเธอถือ ตัวจี๊ดส่งจานให้เขาพร้อมกับเบือนหน้าหนีไปทางอื่นไม่ยอมสบตาเขาเลย เหมือนว่าไม่อยากมองหน้ายังไงอย่างงั้น

"เอ่อ..จี๊ด..."

"จี๊ดจะขอตัวไปช่วยงานพี่นิดน่ะค่ะ"

เธอเอ่ยออกไปเสียงเรียบ รู้สึกได้เลยว่าบรรยากาศมันเย็นยะเยือกอย่างแปลกประหลาด

"ไปสิ ฝากตัวจี๊ดด้วยนะ"

"ได้ค่ะ ไปค่ะน้องจี๊ด"

"ค่ะพี่นิด"

ตัวจี๊ดหันหลังเดินออกไปจากตรงนั้นทันที เขารู้สึกได้เลยว่าหญิงสาวมีท่าทีแปลกไปตั้งแต่เดินเข้ามา หรือว่าจะได้ยินประโยคเด็ดของเขา แต่ไม่ต้องแคร์สิได้ยินไปเลยเพราะเขาก็ไม่ได้คิดอะไรกับเธออยู่แล้ว

"มึงสบายใจได้เลยนะเสี่ย ท่าทางน้องเขาจะได้ยินและคงจะไม่คิดอะไรมากเกินกว่าที่เป็นแล้วล่ะ"

"ยินดีกับน้องเขาวะ หลุดพ้นละ ฮ่าๆๆ"

ทั้งสองคนหัวเราะร่าอย่างถูกใจ แต่อีกคนที่ควรจะดีใจกลับรู้สึกใจหวิวแปลกๆ

'นี่เขากำลังรู้สึกสบายใจจริงๆ อยู่ใช่มั้ย'