บทที่ 3 ตอนที่ 3
(วันนี้มีแขกรับเชิญพิเศษคือน้องเรร่าจะมาเป็นแบบในการทำผมสไตล์ดอลโลลิต้า ว่าแล้วเริ่มกันเลยดีกว่า)
ออสตินเอามือลูบคางดูการไลฟ์สดอย่างชอบใจก่อนเลื่อนอ่านคอมเมนต์แล้วพิมพ์บางอย่างลงไป
xxxx : น้องเรร่าน่ารักมากเลยค่ะพี่
xxxx : พี่มาแล้ว ๆๆๆ
xxxx : บ้านนี้น่ารักกันทุกคนเลย
xxxx : อยากให้พี่ออสตินมาบ้าง
xxxx : รอรูปโปสเตอร์ของพี่ทั้งคู่เลย fc ค่ะ
ออสติน : แย่จัง ไม่ได้มาอัดด้วย
xxxx : ติดตามผลงานค่ะ ครอบครัวตัวออ
xxxx : กรี๊ด ๆๆๆ พี่ออสตินนนนนน
xxxx : พี่ออสตินมาาาาา หวานๆๆๆๆๆ
ออสตินหัวเราะชอบใจขบขันพิงโซฟามองคนที่ไลฟ์ถ่ายทอดสดกำลังม้วนผมเรร่าเหลือบอ่านคอมเมนต์อย่างแปลกใจ
xxxx : อยากให้พี่ออสตินมาอัดกับพี่เอเรีย
xxxx : พี่ออสตินมาเมนต์ น่ารักๆๆๆ ชอบ
(เอาละค่ะ นี่เป็นไง ทรงผมแบบโลลิต้า น่ารักกันไหมทุกคน ไว้ไลฟ์หน้าจะมารีวิวของกินกัน สำหรับตอนนี้ต้อง..)
ออสติน : พักผ่อนบ้างนะครับคนดี ห่วงใย :^
xxxx : พี่ออสตินนนนนน
ออสตินมองเอเรียที่นิ่งเงียบสะดุดตากับคอมเมนต์ ทำให้เขายิ้มชอบใจสนุกสนานอ่านคอมเมนต์สลับกับมองปฏิกิริยาของเธอ
xxxx : กรี๊ด พี่ออสตินหวาน อิจ
xxxx : ครอบครัวตัวออค่ะ Fc ทั้งคู่เลยน่ารัก ไม่เฟค
(เอาเป็นว่าขอจบคลิปเพียงเท่านี้นะคะ ขอบคุณสำหรับทุกการติดตาม ไว้เจอคลิปหน้า บ๋าย บาย)
ออสตินยิ้มกรุ้มกริ่มเก็บมือถือเอาหัวพิงโซฟาอย่างมีความสุขก่อนมองโคลด์กับจุนแจเดินออกมาจากห้องซ้อมพากันออกไปข้างนอก
ออสตินนั่งอยู่ในรถ BMW เปิดประทุนของโคลด์ข้างคนขับ บรรยากาศยามค่ำลมพัดเอื่อยไม่อบอ้าวเหมือนกลางวัน ทำให้สามหนุ่มไม่ต้องปลอมแปลงตัวเองหลบบรรดาแฟนคลับ ท้องถนนรถราไม่เยอะมากการจราจรไหลลื่น ดวงตาคู่คมกริบมองเข้าไปในร้านขนมเล็กๆ จัดเป็นคาเฟ่เหมาะสำหรับคู่รักและผู้หญิงอ่อนโยน
“หยุด หยุด! ฉันเปลี่ยนใจแล้วเลี้ยวรถไปคาเฟ่ฝั่งตรงข้ามนู่นเลย” ออสตินโผงผางเอ่ยขึ้นทำให้โคลด์แทบเบรกรถหน้าทิ่ม มองตามมือที่ชี้ไปฝั่งตรงข้าม ขับรถวนกลับอย่างสงสัย
“แกไม่ชอบขนมหวานไม่ใช่เหรอ” โคลด์เลี้ยวรถมาจอดที่ลานจอดข้างคาเฟ่ก่อนกดปุ่มเลื่อนหลังคารถปิดดับเครื่องยนต์มองหากระเป๋าสตางค์ก่อนที่จุนแจจะยื่นส่งให้ ออสตินไม่ตอบอะไรรีบเปิดประตูลงจากรถเดินมายืนอยู่หน้าร้านทันทีพลางมองไปที่หญิงคนหนึ่งนั่งอยู่ริมหน้ากระจกผมสีน้ำตาลมัดรวบหางม้า โคลด์เดินเข้ามากับจุนแจมองตามสายตาออสตินที่ผลักประตูร้านเข้ามาด้านใน สาวๆ ที่นั่งอยู่ลุกลี้ลุกลนมองกันเป็นตาเดียว แต่จุดหมายของออสตินไม่ใช่เคาน์เตอร์ที่รอต้อนรับแต่เป็นโต๊ะที่อยู่ห่างออกไปเกือบหลังร้านริมกระจก จุนแจเดินมาที่เคาน์เตอร์สั่งขนมและเครื่องดื่มพาจิตใจพนักงานตุ้มๆ ต่อมๆ โคลด์เดินตามหลังออสตินไปติดๆ
“นึกว่านอนไปแล้วซะอีก” เสียงออสตินทำหญิงที่นั่งอยู่กับสาวน้อยผมสองสีหน้าตาน่ารักฉีกยิ้มแป้น ยิ้มหน้าบานไปอีกเมื่อเห็นคนข้างหลังที่เดินเข้ามาพร้อมรอยยิ้ม
“นี่เพิ่งจะหัวค่ำไม่ได้นอนเร็วขนาดนั้น นายไม่จำเป็นต้องมาทักทายก็ได้ มันเป็นเวลาส่วนตัว” เอเรียเงยหน้ามองออสตินที่ลากโต๊ะเลื่อนมาต่อกันพร้อมขยับเก้าอี้นั่งลงข้างเธอเอามือวางพาดพนักพิงเก้าอี้โซฟาที่เอเรียนั่งอยู่
“นี่หลานสาวเธอใช่ไหม” ออสตินเหล่มองเรร่าที่ยิ้มเขินบิดไปบิดมาก้มหน้าม้วนเมื่อโคลด์กับจุนแจถูกสาวๆ ขอถ่ายรูป
“ฉันนั่งนานเกินไปแล้ว ขอตัว” เอเรียคว้ากระเป๋าสตางค์กับมือถือที่ตั้งอยู่บนโต๊ะข้างแขนแต่ออสตินคว้าแย่งไว้ก่อน
“รีบไปไหนละ อยู่คุยกันก่อน ได้ข่าวว่าหลานสาวเป็นท็อปแฟนคลับเอสจี ไงสาวน้อย เอสจีอยู่ตรงหน้าเธอแล้ว ไม่ขอลายเซ็นหรือไง” ออสตินเท้าคางส่งยิ้มให้เรร่าที่ยิ้มเขินม้วนไปม้วนมา
“ได้หรอค่ะ”
“โอกาสแบบนี้หายากนะ กระทบไหล่ลีดเดอร์ของเอสจี” ออสตินตอบกลับเมื่อจับทางเรร่าได้ เอเรียมองหน้าหลานสาวด้วยสายตาดุแต่ก็รั้งไว้ไม่ได้ เรร่าลุกพรวดหยิบมือถือไปถ่ายรูปโคลด์กับจุนแจอย่างออกนอกหน้าทำให้ออสตินฉีกยิ้มชอบใจหันมองเอเรียที่จ้องเขาเขม็ง
“ออสติน”
“คร้าบ” ออสตินยิ้มยั่วขยับเข้าไปใกล้เอเรียทีละนิด เธอก็ขยับออกทีละหน่อย
“นายเลิกปั่นกระแสสักทีเถอะ” เอเรียนั่งกอดอกหันหน้าออกไปทางกระจกขมวดคิ้วไม่พอใจ
“ใครบอกฉันปั่นกระแส เหตุการณ์มันพาไปต่างหาก เธอจะไม่หนักใจเลยถ้าเธอเป็นแฟนฉันจริงๆ ฉันชอบเธอนะ” ออสตินเท้าคางมองหน้าเอเรียที่ผ่อนลมหายใจไม่ได้รู้สึกตื่นเต้นกับคำพูดของเขาแม้แต่นิด
“นายเลิกเล่นอะไรแบบนี้ได้แล้ว”
“ฉันไม่ได้เล่น แต่เธอต่างหากที่กำลังเล่นอยู่ เล่นกับหัวใจฉัน เธอกำลังทำฉันคลั่งรู้ตัวรึเปล่าเอเรีย” ออสตินเลื่อนมือลงมาโอบไหล่เอเรียด้วยรอยยิ้มกวนๆ เธอแกะมือเขาออกพร้อมมองหน้าช้าๆ อย่างหงุดหงิดใจ
“พอสักทีเถอะ”
