บทที่ 125

เซนต์

เลือดในกายที่สูบฉีดราวกับโลหะหลอมเหลว มันแผดเผาราวกับเชื้อเพลิง ชีพจรของฉันเต้นกระหน่ำรุนแรงจนได้ยินเสียงสะท้อนก้องอยู่หลังดวงตา

ภาพที่เห็นเป็นสีแดงฉาน ฉันแทบจะคิดอะไรไม่ออกขณะพิมพ์ข้อความในโทรศัพท์

“ไปที่คุกใต้ดิน”

โทรศัพท์สั่นหนึ่งครั้งเป็นการยืนยัน ฉันยัดมันใส่กระเป๋า กระชากประตูรถเปิดอ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ