บทที่ 48
อเดลพยายามอย่างยิ่งที่จะควบคุมตัวเอง เธออยากจะกรีดร้องและร้องไห้ออกมา แต่นี่เป็นเวลากลางวันและผู้คนอาจเห็นเธอได้ พวกเขาเฝ้ามองเธอตอนที่เดินไปยังบ้านของแอชเชอร์ และเธอรู้ว่าพวกเขาก็มองอยู่เช่นกันตอนที่เธอเดินจากมาพร้อมกับความหยิ่งจองหองจอมปลอม พวกเขาไม่จำเป็นต้องรู้ว่าเธอรู้สึกอับอายขายหน้าเพียงใด
...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. อภิธานาธิบดี
2. บทที่ 1
3. บทที่ 2
4. บทที่ 3
5. บทที่ 4
6. บทที่ 5
7. บทที่ 6
8. บทที่ 7
9. บทที่ 8
10. บทที่ 9
11. บทที่ 10
12. บทที่ 11
13. บทที่ 12
14. บทที่ 13
15. บทที่ 14
16. บทที่ 15
17. บทที่ 16
18. บทที่ 17
19. บทที่ 18
20. บทที่ 19
21. บทที่ 20
22. บทที่ 21
23. บทที่ 22
24. บทที่ 23
25. บทที่ 24
26. บทที่ 25
27. บทที่ 26
28. บทที่ 27
29. บทที่ 28
30. บทที่ 29
31. บทที่ 30
32. บทที่ 31
33. บทที่ 32
34. บทที่ 33
35. บทที่ 34
36. บทที่ 35
37. บทที่ 36
38. บทที่ 37
39. บทที่ 38
40. บทที่ 39
41. บทที่ 40
42. บทที่ 41
43. บทที่ 42
44. บทที่ 43
45. บทที่ 44
46. บทที่ 45
47. บทที่ 46
48. บทที่ 47
49. บทที่ 48
50. บทที่ 49
51. บทที่ 50
52. บทที่ 51
53. บทที่ 52
54. บทที่ 53
55. บทที่ 54
56. บทที่ 55
57. บทที่ 56
58. บทที่ 57
59. บทที่ 58
60. บทที่ 59
61. บทที่ 60
62. บทที่ 61
63. บทที่ 62
64. บทที่ 63
65. บทที่ 64
66. บทที่ 65
67. บทที่ 66
68. บทที่ 67
69. บทที่ 68
70. บทที่ 69
71. บทที่ 70
72. บทที่ 71
73. บทที่ 72
74. บทที่ 73
75. บทที่ 74
76. บทที่ 75
77. บทที่ 76
78. บทที่ 77
79. บทที่ 78
80. บทที่ 79
81. บทที่ 80
82. บทที่ 81
83. บทที่ 82
84. บทที่ 83
85. บทที่ 84
86. บทที่ 85
87. บทที่ 86
88. บทที่ 87
89. บทที่ 88
90. บทที่ 89
91. บทที่ 90
92. บทสรุปข่าว
ย่อ
ขยาย
