บทที่ 58
มิลาเดินฝ่าความมืดมิดและเงียบสงัดของยามค่ำคืนด้วยหัวใจที่หนักอึ้ง เธอรู้สึกผิดทุกครั้งที่ต้องทิ้งให้ท่านลูน่าอยู่เพียงลำพังในบ้านอันเหน็บหนาวหลังนั้น ไม่ว่าชาน่าจะรู้ตัวหรือไม่ก็ตาม เธอมีหน้าที่รับผิดชอบดูแลอีกฝ่าย ถึงแม้ว่าเอาเข้าจริงแล้วเธอแทบไม่ได้ทำอะไรให้อีกฝ่ายเลยตอนที่พวกเขาอยู่ด้วยกัน ท่านล...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. อภิธานาธิบดี
2. บทที่ 1
3. บทที่ 2
4. บทที่ 3
5. บทที่ 4
6. บทที่ 5
7. บทที่ 6
8. บทที่ 7
9. บทที่ 8
10. บทที่ 9
11. บทที่ 10
12. บทที่ 11
13. บทที่ 12
14. บทที่ 13
15. บทที่ 14
16. บทที่ 15
17. บทที่ 16
18. บทที่ 17
19. บทที่ 18
20. บทที่ 19
21. บทที่ 20
22. บทที่ 21
23. บทที่ 22
24. บทที่ 23
25. บทที่ 24
26. บทที่ 25
27. บทที่ 26
28. บทที่ 27
29. บทที่ 28
30. บทที่ 29
31. บทที่ 30
32. บทที่ 31
33. บทที่ 32
34. บทที่ 33
35. บทที่ 34
36. บทที่ 35
37. บทที่ 36
38. บทที่ 37
39. บทที่ 38
40. บทที่ 39
41. บทที่ 40
42. บทที่ 41
43. บทที่ 42
44. บทที่ 43
45. บทที่ 44
46. บทที่ 45
47. บทที่ 46
48. บทที่ 47
49. บทที่ 48
50. บทที่ 49
51. บทที่ 50
52. บทที่ 51
53. บทที่ 52
54. บทที่ 53
55. บทที่ 54
56. บทที่ 55
57. บทที่ 56
58. บทที่ 57
59. บทที่ 58
60. บทที่ 59
61. บทที่ 60
62. บทที่ 61
63. บทที่ 62
64. บทที่ 63
65. บทที่ 64
66. บทที่ 65
67. บทที่ 66
68. บทที่ 67
69. บทที่ 68
70. บทที่ 69
71. บทที่ 70
72. บทที่ 71
73. บทที่ 72
74. บทที่ 73
75. บทที่ 74
76. บทที่ 75
77. บทที่ 76
78. บทที่ 77
79. บทที่ 78
80. บทที่ 79
81. บทที่ 80
82. บทที่ 81
83. บทที่ 82
84. บทที่ 83
85. บทที่ 84
86. บทที่ 85
87. บทที่ 86
88. บทที่ 87
89. บทที่ 88
90. บทที่ 89
91. บทที่ 90
92. บทสรุปข่าว
ย่อ
ขยาย
