บทที่ 6

ชาน่ามองเสื้อผ้าแสนน่าเบื่อในตู้ของเธออย่างสิ้นหวัง เธอต้องใช้เรี่ยวแรงทั้งหมดที่มีเพื่อไม่ให้เผลอกรีดร้องออกมาด้วยความหงุดหงิด

เธอไม่เคยต้องกังวลเรื่องการแต่งตัวหรือเรื่องที่ว่าตัวเองดูเป็นอย่างไรเวลาสวมใส่เสื้อผ้าเหล่านั้นเลย นั่นเป็นเรื่องที่เธอใส่ใจน้อยที่สุดในชีวิต แต่ตอนนี้เธอกลับมายืนอยู่หน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ