บทที่ 116 116

“เออ เอาดี ๆ นะโว้ย เอาให้แน่ อย่าทำกูคอหัก” อัสนีเดินสี่ขาไปยืนอยู่ไกลจากกำแพงบ้านพอสมควร ก่อนจะใช้แรงทั้งหมดกระโดดขึ้นไป เขารู้สึกว่าโดนเตะก้นโด่ง

“เฮ้ย ๆ ๆ” อัสนีร้องเสียงหลง ในขณะที่ใบหน้ากำลังจะทิ่มลงบนดิน แต่ร่างเขามันลอยอยู่เหนือพื้นเหมือนโดนเบรก ก่อนจะถูกทิ้งลงบนพื้นแบบไม่ทันตั้งตัว หน้าแนบ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ