บทที่ 118 118

“อิจฉาจัง” หล่อนทำหน้าเศร้า

“ต้องไปก่อนนะ” อัสนีไม่อยากเสียเวลากับหมาตรงหน้า แม้จะนึกสงสารอยู่ลึก ๆ ทั้งยังไม่อยากเอ่ยเถียงกับเจ้ามูมู่จอมกวนที่ปากดีเหลือเกิน เดี๋ยวก่อนเถอะ ให้เขาเข้าร่างได้ก่อน จะแกล้งให้ร้องไม่ออกเลยคอยดู

“อือ...” มันทิ้งตัวลงนอน อัสนีสบตากับมันแล้วนึกสงสารแต่เขาต้องตัดใจ

“เดี...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ