บทที่ 122 122

“บะ! ไอ้นี่ ไข่ตุ๋นมีขนไม่ใช่เหรอ หนาวด้วยหรือไง”

“หนาวสิ ผมเองยังหนาวเลย” อัสนีเกาหัวไปมา ก่อนจะคาบผ้าห่มอีกผืนไปห่มให้เจ้าไข่ตุ๋น มันลืมตาขึ้นมองด้วยสีหน้าซาบซึ้งใจ

“ขอบใจนะ”

“อือ...” อัสนีรับคำ

“ฉันรู้ทันแกหรอกนะ” อัสนีหันไปพูดกับเจ้าวิญญาณหมาที่นอนเฝ้าเจ้าไข่ตุ๋นอยู่ไม่ห่าง

“รู้ทันอะไรกันเจ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ