บทที่ 142 142

“เฮีย”

“อือ...”

“อย่าพูดอะไรน่ากลัวแบบนั้นสิ” อัสนีหัวเราะลงลูกคอ ทุกคนในห้องมองกันตาปริบ ๆ ฟื้นขึ้นมารอบนี้อัสนีดูเพี้ยน ๆ ไปเยอะ พูดคนเดียว ขำคนเดียว คงต้องพาไปเช็กกับหมอหลาย ๆ รอบว่าไม่มีอะไรผิดปกติแน่ ๆ ใช่ไหม

“ดีอยู่อย่าง ตอนฉันเป็นแกไม่โดนหมาตัวเมียปล้ำ”

“ดียังไง โดนปล้ำก็ได้แอ้มสาวนะเฮีย”...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ