บทที่ 39 อย่าคิดมาก

หญิงสาวนึกภาพตาม นี่เขาพาเธอมาอยู่ในบ่อจระเข้เหรอ ความหวาดกลัวเกิดขึ้นมาเต็มหัวใจ

“เข้าไปอาบน้ำซะ ฉันไม่ชอบนอนกับผู้หญิงที่มีสภาพเน่า ๆ” ใบหน้าของกัมปนาทแสยะยิ้มให้ กุหลาบแก้วสะบัดหน้าพยุงตัวเองลุกขึ้น มันจุกแน่นในอกไปหมด

ทำไมเธอไม่หมดเวรหมดกรรมกับไอ้ผู้ชายคนนี้เสียที ไม่มีเทวดาหน้าไหนที่เห็นใจเธอ...