บทที่ 68 เป็นห่วงที่สุด

“ขอบคุณครับ” บริกรคนนั้นหันไปขอบคุณ

กุหลาบแก้วเห็นว่าวิษรุจมีผู้ชายสองคนพยุงร่างอยู่แล้วเธอก็รีบเดินนำไปที่รถของวิษรุจที่จอดอยู่

สายตาของกัมปนาทแทบไม่คลาดจากร่างเล็ก ๆ ที่ตั้งใจเดินอย่างรีบเร่ง เมื่อไปถึงที่รถ เธอก็กดสัญญาณรีโมต และเปิดประตูหลังให้

ชายหนุ่มสองคนต่างพากันพยุงร่างที่เกือบไร้สติของว...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ