บทเก้าสิบเจ็ด - ขอบคุณ

มายาเลี้ยวรถเข้าไปจอดที่หน้าออฟฟิศของคอนราด ฉันเตรียมอาหารกลางวันที่ทำเองมาให้เขา เขารู้ว่าฉันจะมา ฉันต้องแน่ใจว่าเขาไม่ได้สั่งอาหารกลางวันไว้ ฉันจอดรถและก้าวออกมา แต่ทันใดนั้นมีคนมาขวางทางฉันไว้

"สวัสดี เบบี๋ดอลล์ ไม่ได้เจอกันนานเลยนะ"

ความหวาดกลัวแล่นผ่านร่างฉันทันทีที่ได้ยินเสียงของเขา ฉันเงยหน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ