บทที่ 18

แสงสีเข้มส่องประกายในดวงตาของเขา เขามองมาที่เธอและพูดช้าๆ “เมื่อนานมาแล้ว คุณบอกผมว่าคุณอยากไปแวนคูเวอร์มากๆ เพื่อไปดูใบเมเปิ้ล…”

เมื่อได้ยินเช่นนี้ ลิลาก็ตกตะลึงอยู่ครู่หนึ่ง ราวกับว่ามีบางอย่างเกิดขึ้นกับเธอ ซึ่งนั่นทำให้สีหน้าของเธอเปลี่ยนไป

มันนานมากแล้วจริงๆ

ณ เวลานั้น เธอยังเป็นเด็กสาวเอาแต่ใจ...