บทที่ 24
สารัชหรี่ตาลง ในตอนที่เขากำลังเคลิ้มอยู่นั้น เขาเห็นฉากอันแสนสุขและหวานหยดย้อยเมื่อครั้งที่เขาและลิลายังอยู่ด้วยกัน ราวกับว่าเป็นภาพยนตร์ที่ฉายอยู่เบื้องหน้า เขาเอื้อมมือไปกอดเธอ แต่มันกลับกลายเป็นความว่างเปล่า
“เจน ผมเหนื่อยนิดหน่อย ได้โปรดกลับไปก่อนนะ”
“สารัช...”
"กลับไปก่อน"
เขามองไปที่เธออย่างสง...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1
2. บทที่ 2
3. บทที่ 3
4. บทที่ 4
5. บทที่ 5
6. บทที่ 6
7. บทที่ 7
8. บทที่ 8
9. บทที่ 9
10. บทที่ 10
11. บทที่ 11
12. บทที่ 12
13. บทที่ 13
14. บทที่ 14
15. บทที่ 15
16. บทที่ 16
17. บทที่ 17
18. บทที่ 18
19. บทที่ 19
20. บทที่ 20
21. บทที่ 21
22. บทที่ 22
23. บทที่ 23
24. บทที่ 24
25. บทที่ 25
26. บทที่ 26
27. บทที่ 27
28. บทที่ 28
29. บทที่ 29
30. บทที่ 30
31. บทที่ 31
32. บทที่ 32
33. บทที่ 33
34. บทที่ 34
35. บทที่ 35
36. บทที่ 36
37. บทที่ 37
38. บทที่ 38
39. บทที่ 39
40. บทที่ 40
41. บทที่ 41
42. บทที่ 42
43. บทที่ 43
44. บทที่ 44
45. บทที่ 45
46. บทที่ 46
47. บทที่ 47
ย่อ
ขยาย
