บทที่ 20 ข้าไม่อยากหนีอีกแล้ว

สิ้นคำสั่ง ชายทั้งหกคนก็ถูกจับกดลงเอาไว้ ซ่งจื่อเหยียนกับชายชราไปคุยกันเพียงสองคน

"เจ้าชื่อแซ่อะไรแม่นางน้อย"

"ข้าน้อยแซ่งจางนามจื่อเหยียน"

"ข้าเคยเห็นเจ้าขึ้นเขาเพื่อล่าสัตว์และเก็บสมุนไพร"

"ผู้อาวุโส..ร้อยวันพันปีไม่มีคนมาเก็บค่าเช่าหรือว่าท่านเฝ้ามองข้ามานานแล้ว"

"ไม่เลวๆ...เจ้าฉลาดกว่าที่ข้าคิด ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ