บทที่ 22 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอจนได้

เว่ยเทียนหลงพยักหน้า เมื่อจางจื่อเหยียนเตรียมตัวชายฉกรรจ์สองคนก็จับแขนนางคนละข้างก่อนจะพาเหินขึ้นไปยังหน้าผาที่ต้นหย้าน้ำค้างขึ้นอยู่ ตรงหน้าผามีชง้อนหินให้พอได้ยิน แต่ว่านางยืนได้เพียงคนเดียว จางจื่อเหยียนตอกหมุดกับซอกหินก่อนจะผุกเอวด้วยเชือก นางไม่ไว้ใจใครทั้งนั้นโอกาสผิดพลาดมีสูง หากพวกเขารับนางไ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ