บทที่ 27 เรียกใครตาแก่
องครักษ์ยังตกใจนางตบหน้าท่านอ๋องแรงเพียงนั้นจนขึ้นรอยห้านิ้วชัดเจน แต่ท่านอ๋องกับปล่อยนางไม่เอาเรื่องหากเป็นคนอื่นคงถูกจับเหวี่ยงจนตายไปแล้ว เว่ยเซียวหยางลูบแก้มข้างที่โดนนางตบ ก่อนจะยิ้มยกมุมปากเขาเหลือบไปเห็นขาป้อมๆเดินออกจากในบ้านมาหามารดา จางจื่อห่าวที่รู้สึกตัวไวนัก ไม่เห็นท่านแม่ก็ลืมตาแล้วออก...
เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ
บท
1. บทที่ 1 งานวันเกิดองค์หญิงหก
2. บทที่ 2 ชินอ๋องผู้รังเกียจสตรี
3. บทที่ 3 ต้องกลายมาเป็นคุณแม่เลี้ยงเดี่ยว
4. บทที่ 4 จดบัญชีแค้น
5. บทที่ 5 จัดการบ่อนองค์ชายห้า
6. บทที่ 6 ต้องหาตัวให้เจอ
7. บทที่ 7 องค์ชายห้าทวงสินสอด
8. บทที่ 8 ข้าชื่อหลี่อาเย่ว
9. บทที่ 9 นางยังคงอยู่ที่นั่น
10. บทที่ 10 พบหน้าอีกครั้ง
11. บทที่ 11 เตรียมโยกย้าย
12. บทที่ 12 เรื่องอดีต
13. บทที่ 13 ไม่คิดว่าปากจัดจ้านก็หวานเพียงนี้
14. บทที่ 14 ออกเดินทาง
15. บทที่ 15 นางมีลูกชายเช่นนั้นหรือ
16. บทที่ 16 ที่แท้อี้โจวคือขอบเขตสกุลเว่ย
17. บทที่ 17 หาเงินระหว่างเดินทางและทำลายการค้าสกุลซ่ง
18. บทที่ 18 เตรียมตั้งหลัก
19. บทที่ 19 กลิ่นความตายที่หอมหวาน
20. บทที่ 20 ข้าไม่อยากหนีอีกแล้ว
21. บทที่ 21 ขึ้นเขา
22. บทที่ 22 ในที่สุดก็หาเจ้าเจอจนได้
23. บทที่ 23 ถอนพิษให้ฝ่าบาท
24. บทที่ 24 รีบมาตามเมีย
25. บทที่ 25 หึงเมียแต่เมียไม่รู้
26. บทที่ 26 พบหน้านางอีกครั้ง
27. บทที่ 27 เรียกใครตาแก่
ย่อ
ขยาย
