บทที่ 20 ชมสวน

กรณิการ์มองตาม คนงานรุ่นคุณป้าก็เอ่ยบอกยิ้มๆ

“คงไปดูบ่อปลากับเล้าไก่ คุณครามซื้อปลามาปล่อยไว้ทุกบ่อ เลี้ยงไว้มาปีหนึ่งแล้วล่ะ ว่าแต่อ้อนมาจากไหนเหรอ อ้อ ป้าชื่อหม่อมจ้ะ”

สาวน้อยยิ้มรับรอยยิ้มเอ็นดูจากทุกคนที่มีให้ ใจชื้นมากขึ้น อย่างน้อยๆ การเสี่ยงมากับฟ้าครามก็ไม่ได้เลวร้ายเกินไปนัก

“มาจากกรุงเท...