บทที่ 28 คำสั่ง

อับอายและโกรธ!

โกรธที่ต่อต้านเขาไม่ได้

โกรธที่เขาทำตัวเอารัดเอาเปรียบทั้งที่รู้ว่าเธอช่วยเหลือตัวเองไม่ได้

พวงแก้มใสสุกปลั่งต่อหน้าต่อตานั้นกลับน่ามองและน่าจูบ ฟ้าครามก้มลงไปฟัดจูบหนักๆ ทั้งสองข้าง

“คุณคราม!”

“ตื่นได้รึยัง ตีห้าครึ่งแล้ว”

“ตื่นแล้ว ปล่อยอ้อนสิ” บอกเสียงแผ่ว จะมีอะไรน่าอับอายแล...