บทที่ 39 Chapter 39 เด็กดื้อต้องถูกทำโทษ

อ้อมแขนแกร่งยอมปล่อยร่างบาง กรณิการ์มองหน้าคมสันเขย่าหัวใจแล้วเนื้อตัวก็ร้อนวูบๆ วาบๆ มากขึ้น ทำไมนะ ทั้งที่เขาก็พูดเรียบๆ เสียงออกจะห้าวดุด้วยซ้ำ ทำไมเธอต้องใจสั่น

มือหนาก็กุมกระชับที่ต้นแขน หมุนร่างบางให้หันมาเผชิญหน้า ตาสบตากัน...

“เธอน่ากิน” ฟ้าครามขยายความ...

ดวงตาคู่สวยเบิกกว้าง อ้าปากค้างน...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ