บทที่ 169 หมอคิดไม่ซื่อ

เขายืนมองหญิงสาวที่ตอนนี้หลับไม่ได้สติที่เกิดจากฤทธิ์ยาและความอ่อนเพลียของร่างกาย เขาค่อยๆขยับเข้าไปใกล้สายตาจับจ้องที่ใบหน้าคมหวานนั้น ฌอว์นตกเข้าสู่ภวังค์สายตาของเขาไม่อาจละจากใบหน้ายามหลับของหญิงสาวได้ เขาค่อยๆ โน้มใบหน้าลดต่ำลงไปหาลมหายใจอ่อนๆ ของเขาเป่าลดแผ่วเบาที่บริเวณหน้าผากนูนนั้นริมฝีปากกด...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ