บทที่ 7
โรเบิร์ตพุ่งตัวไปยังชายฝั่ง คว้าห่วงชูชีพ แล้วกระโจนลงไปในน้ำ
แม่น้ำในฤดูหนาวเย็นจัดจนราวกับมีเข็มทิ่มแทงผิวหนัง หนาวเหน็บไปถึงกระดูก
เขาพยายามฝืนอาการตะคริวแล้วดำดิ่งลงไปในน้ำมืดมิด เขาไม่เห็นอะไรเลยและหลังจากนั้นครู่หนึ่งก็โผล่ขึ้นมามือเปล่า
เขาโผล่ขึ้นมาหายใจแล้วก็ได้ยินเสียงแผ่วเบาดังมาจากในน้ำ
เมื่อมองไปรอบๆ เขาก็พลันได้ยินเสียงน้ำดังอยู่ใกล้ๆ คนสองคนโผล่ขึ้นมาจากผิวน้ำ
พวกเขากอดกันแน่น คนหนึ่งหันมา และแสงสลัวก็เผยให้เห็นใบหน้าซีดขาวของเธอ
หัวใจของโรเบิร์ตกระตุกวูบ นั่นคือโซเฟีย
โซเฟียกำลังประคองใครบางคนและว่ายตรงไปยังศาลาริมน้ำ ศีรษะของผู้หญิงคนนั้นทิ้งดิ่งลงและเส้นผมของเธอลอยฟ่อง ทำให้ยากที่จะประเมินสภาพของคนที่โซเฟียประคองอยู่
โรเบิร์ตไม่สนใจอาการตะคริวที่ขาของเขา ว่ายกลับเข้าฝั่งให้เร็วที่สุดเท่าที่จะทำได้
เขาโทรหาอีธาน “ทางนั้นเรียบร้อยดีไหม เคิร์ตปลอดภัยหรือเปล่า”
อีธานตอบ “ทุกอย่างเรียบร้อยดีครับ เคิร์ตปลอดภัยดี”
โรเบิร์ตมุ่งหน้าไปยังศาลา ที่ซึ่งโซเฟียกำลังทำซีพีอาร์ให้ภรรยาของเคิร์ต
หยดน้ำไหลจากผมของเธอ ก่อตัวเป็นแอ่งน้ำเล็กๆ ที่เท้า
ทันใดนั้น ฝูงชนในศาลาก็ส่งเสียงเชียร์ “เธอหายใจแล้ว!”
เจ้าหน้าที่ตำรวจคนหนึ่งเดินเข้ามาหาโรเบิร์ตเพื่อหารือเกี่ยวกับผลการสืบสวน
ลูกชายของเคิร์ตบอกตำรวจว่าแม่ของเขาไปที่ตู้กดน้ำเพื่อซื้อน้ำให้เขา ตอนที่เขากำลังกระโดดอยู่บนแทรมโพลีนสูงๆ เขาเห็นใครบางคนผลักแม่ของเขาตกน้ำ แต่มันมืดเกินไปจนมองไม่เห็นว่าเป็นใคร
พวกเขามาเยี่ยมเคิร์ตที่ทำงานบ่อยๆ กินข้าวที่ร้านอาหารเม็กซิกันชั้นล่าง และเล่นที่สนามเด็กเล่นริมแม่น้ำ
โรเบิร์ตถามตำรวจเกี่ยวกับโซเฟีย และพวกเขาบอกว่าเธอนั่งอยู่ในศาลาตลอดเวลา เธอเพิ่งกระโดดลงไปช่วยภรรยาของเคิร์ตหลังจากที่เธอตกลงไป
โซเฟียดูเหมือนจะไม่เกี่ยวข้อง แต่มันช่างบังเอิญเกินไป
เธออยู่ที่นั่นตอนที่ภรรยาของเคิร์ตถูกผลักตกน้ำ แม้ว่าเธอจะเป็นคนช่วยชีวิตเธอก็ตาม
โรเบิร์ตโทรหาอีธาน “อีธาน จับคู่กันแล้วค้นหาตามริมฝั่งแม่น้ำ ดูว่าเจออะไรบ้างไหม”
เขาแหวกฝูงชนเข้าไปแล้วเอาเสื้อแจ็กเก็ตของเขาห่มให้โซเฟียที่เปียกโชก พลางกระซิบว่า “โซเฟีย ในเมื่อคุณเป็นพยานในเหตุฆาตกรรม คุณต้องไปที่สถานีตำรวจเพื่อช่วยเราสืบสวน”
โซเฟียเงยหน้ามองเขา ถอดเสื้อของเขาออกอย่างใจเย็นแล้วนำไปห่มให้ภรรยาของเคิร์ต จากนั้นก็หยิบเสื้อของตัวเองที่วางอยู่ในศาลามาสวมพลางพูดว่า “ได้ค่ะ รอรถพยาบาลมาก่อน แล้วฉันจะไปกับคุณ”
รถพยาบาลมาถึง ภรรยาของเคิร์ตยังคงอยู่ในภาวะวิกฤต เธอถูกนำตัวส่งโรงพยาบาลโดยมีเจ้าหน้าที่ตำรวจ เคิร์ต และลูกๆ ของเขาติดตามไปด้วย
โซเฟียเดินตามโรเบิร์ตขึ้นรถ เขาปิดประตูแล้วยื่นเสื้อผ้าสำรองของเขาจากในรถให้โซเฟีย “อย่าถือสานะ รีบเปลี่ยนซะ อากาศหนาวมาก”
เขาเปิดเครื่องทำความร้อนในรถจนสุด เมื่อทั้งสองเข้าที่เรียบร้อยแล้ว โรเบิร์ตก็โชว์รูปภรรยาของเคิร์ตให้เธอดูแล้วถามว่า “คุณรู้จักเธอไหม”
โซเฟียส่ายหน้า “ฉันไม่รู้จักเธอมาก่อนที่จะช่วยชีวิตเธอค่ะ”
โรเบิร์ตถอนหายใจ “โชคดีที่คุณอยู่ที่นั่น ไม่อย่างนั้นเด็กชายอายุหกขวบคนหนึ่งคงต้องมองดูแม่ของตัวเองถูกฆ่า”
โซเฟียก้มหน้าลง มือของเธอกำแน่นชั่วขณะ
โรเบิร์ตแสร้งทำเป็นไม่สังเกตเห็นและพูดต่อ “คุณเห็นไหมว่าใครผลักเธอ”
โซเฟียส่ายหน้า
“คุณสังเกตเห็นอะไรน่าสงสัยบ้างไหม บอกทุกอย่างที่คุณรู้มา เราต้องการความช่วยเหลือจากคุณ” โรเบิร์ตพูดพลางมองเข้าไปในดวงตาที่สงบนิ่งของโซเฟีย “เพราะครั้งหน้า เด็กคนนั้นอาจจะไม่โชคดีมีคนมาช่วยแม่ของเขาแบบนี้”
อารมณ์ของโซเฟียกลับมามั่นคงอย่างรวดเร็ว และเธอยังมองตรงมาที่โรเบิร์ตด้วยซ้ำ
“ขอโทษค่ะ ฉันไม่เห็นอะไรเลย” โซเฟียกล่าว “ฉันแค่ได้ยินเสียงแล้วก็เห็นใครบางคนกำลังตะเกียกตะกายอยู่ในน้ำอย่างเลือนราง ฉันไม่ได้คิดอะไรมากเลยกระโดดลงไป”
“คุณทำได้ดีมาก พวกเขาจะได้ไม่เสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็ก” โรเบิร์ตกล่าว “การสูญเสียแม่ไปตั้งแต่ยังเด็กมันเป็นเรื่องที่เลวร้ายมาก ใช่ไหม”
ดวงตาของโซเฟียกระตุกเล็กน้อยแต่เธอยังคงนิ่งเงียบ โรเบิร์ตเฝ้าดูปฏิกิริยาของเธอและพูดต่อ “ผู้หญิงที่คุณช่วยคือภรรยาของเคิร์ต”
โซเฟียไม่พูดอะไร แต่สีหน้าของเธอดูตกใจ
โรเบิร์ตถามว่า “ทำไมคุณถึงไปอยู่ที่นั่น”
โรเบิร์ตเห็นโซเฟียยิ้มแล้วพูดว่า “คุณตั้งป้อมขนาดนี้เพราะแอบจับตาดูเคิร์ตอยู่ใช่ไหม คุณไม่เพียงแต่เห็นเขา แต่ยังเห็นภรรยาของเขาด้วย และคุณก็รู้ว่าคืนนี้จะเกิดเรื่องขึ้นที่นี่ ถูกไหม”
โซเฟียสบตาโรเบิร์ตตรงๆ “คุณเดวิส นี่เป็นแค่ข้อสันนิษฐานของคุณทั้งนั้น”
“ตลอดหลายปีมานี้ คุณคอยสืบเรื่องโทนี่กับพรรคพวกของเขามาตลอด ทำไมคุณถึงไม่รู้จักภรรยาของเคิร์ต” น้ำเสียงของโรเบิร์ตเข้มขึ้น “ตอบผมมาตรงๆ คุณรู้จักเธอหรือไม่รู้จัก”
“ไม่ค่ะ” โซเฟียตอบ
เขาพูดต่อ “แล้วทำไมคุณถึงขับรถมาตั้งสามสิบนาทีเพื่อมากินข้าวแถวนี้และมาปรากฏตัวในที่เกิดเหตุ”
ทันใดนั้น โทรศัพท์ของโรเบิร์ตก็ดังขึ้น เจ้าหน้าที่คนนั้นพูดว่า “ท่านครับ เราเจอผู้ต้องสงสัยที่ผลักภรรยาของเคิร์ตตกน้ำแล้วครับ เธอเสียชีวิตแล้ว”
