ฮอปอิน

บทที่ 162: ขึ้นรถสิ

รีส

รถของเพเนโลพีลับหายไปแล้วตอนที่ผมเดินออกมายังลานจอดรถ แสงไฟท้ายของเธอเลือนหายไปในม่านฝนปรอยๆ แต่เรื่องนั้นไม่สำคัญ

ผมรู้ดีว่าเธออยู่ที่ไหน และที่ดียิ่งกว่านั้นคือ ผมรู้ด้วยว่าเธอจะใช้เส้นทางไหนกลับบ้าน

ทุกอย่างมันง่ายเกินไปเสียด้วยซ้ำ เมื่อค่ำคืนนี้สิ้นสุดลง ผมรู้ว่...