บทที่ 23 23

“อุ๊ย!” ไพรหอมอุทานเมื่อเผลอเดินชนกับใครคนหนึ่งเข้า

“ขอโทษครับ ผมไม่ทันระวัง” ประจักรรีบเข้าประคองร่างที่ทำท่าจะล้มเอาไว้

“ขอบคุณค่ะ” ไพรหอมเอ่ยขอบคุณก่อนจะพาตัวเองออกมาจากอ้อมแขนของอีกฝ่ายอย่างสุภาพ

“ลงมาเดินเล่นเหรอครับคุณไพรหอม”

“นายรู้จักฉันด้วยเหรอ” เธอถามอย่างแปลกใจ

“รู้จักสิครับ ผมเป็นหล...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ