บทที่ 34 34

ไม่มีใครไล่จับไพรหอมสักคน เพราะไม่คิดว่าเรื่องราวจะร้ายแรงขนาดนี้

“แกเป็นไงบ้างวะ”

“โอ๊ย!” พันศึกหลับตา สัมผัสศีรษะที่เลือดไหลโชกออกมา เขาทิ้งตัวลงบนที่นอนด้วยความเจ็บปวดที่บาดแผล ไพรหอมฟาดเขาเต็มแรง และไม่ออมมือ

“เฮ้ย! รีบพาไอ้พันศึกไปโรงพยาบาลก่อนดีกว่า เลือดท่วมเลยว่ะ”

“โอ๊ย!” พันศึกหลับตาแน่...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ