บทที่ 29 พรหมพิศวาส บทที่ 13

จากตอนแรก ที่เขาดีใจจนเนื้อเต้น ว่าการที่มายด์หนีไปจากเขา ทั้งยังเป็นฝ่ายหนีไปเองแบบนี้ มันดีกว่าที่เขาจะรู้สึกผิดที่เป็นฝ่ายบอกเลิกเธอ หากเอาเข้าจริง ชีวิตมันแทบอ้างว้างว่างเปล่าอย่างที่สุด

ยิ่งในยามที่เขาอยู่เพียงลำพัง มองไปทางไหน ก็เห็นแต่ภาพเมียรักอย่างมายาเต็มไปหมด แม้แม่ของเขาเอง ยังวนเวียนมา...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ