บทที่ 1 ตอนที่ 1 - ชะตาสวาทของมาลี

“ช ะ ต า ส ว า ท”

ข อ ง ม า ลี

ผู้เขียน : อักษรสวาท (กาสะลอง)

Aksornsawart

ออกแบบปก : k9 Graphic

ไม่อนุญาตให้สแกนหนังสือหรือคัดลอกเนื้อหาส่วนใดส่วนหนึ่งของหนังสือ เว้นแต่ได้รับอนุญาตจากเจ้าของหนังสือเท่านั้น

“ฮื่อๆ... ”

มาลีร้องไห้สะอึกสะอื้นกับป้ายุพาซึ่งเป็นเจ้าของห้องเช่าที่หล่อนกับลูกชายในวัยขวบกว่าๆ พักอาศัยมาปีกว่าๆ หลังจากข่าวการสู้รบในตะวันออกกลางเริ่มทวีความรุนแรงขึ้นเรื่อยๆ

ข่าวว่ามีกระสุนปืนใหญ่ตกใส่ไซต์งานคนไทยในลิเบียหลายระลอกจนได้รับความเสียหายยับเยิน คนงานไทยได้รับบาดเจ็บและเสียชีวิตหลายคน มาลีเกรงว่าไอ้บุญล้อมสามีของหล่อนจะเป็นหนึ่งในนั้น

“เอ็งอย่าเพิ่งคิดมาก... ไอ้ล้อมผัวเอ็งอาจจะไม่เป็นอะไรก็ได้... คิดในทางดีไว้ก่อนดีกว่า”

ป้ายุพาพยายามปลอบหญิงสาว มาลียกมือขึ้นปาดน้ำตาเมื่อได้ยินเสียงลูกชายในวัยขวบกว่าๆ ส่งเสียงร้องจ้าออกมาจากห้องของหล่อน

“ฉันไปดูลูกก่อนนะป้า... ไอ้แดงร้องหิวนมแล้ว”

มาลีหายเข้าไปในห้องได้เพียงชั่วอึดใจ หล่อนอุ้มลูกออกมานั่งที่ม้าหินอ่อนหน้าห้องเช่า จากนั้นก็เลิกชายเสื้อคอกระเช้าแล้วควักนมอวบใหญ่ออกมายัดใส่ปากลูกชาย โดยหารู้ไม่ว่าตอนนั้นลุงทองสามีของป้ายุพาแอบนั่งมองพลางกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อกด้วยความลืมตัว

“ไอ้แดงมันโชคดีนะ... ที่มีแม่อย่างเอ็ง”

สายตากะลิ้มกะเหลี่ยของลุงทองยังไม่ละจากเต้านมอวบใหญ่และขาวปลั่งของมาลี

หญิงสาวหารู้ไม่ว่าไอ้เฒ่าหัวงูคนนี้แอบมองหล่อนมานาน นับตั้งแต่วันที่ไอ้บุญล้อมสามีของหล่อนยังไม่เดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบียด้วยซ้ำ

“ไอ้แดงมันโชคดียังไงหรือลุง... ”

มาลีเงยหน้าขึ้นมาถามซื่อๆ ด้วยความสงสัย ลุงทองรีบตอบพลางกลืนน้ำลาย

“ก็เอ็ง... ”

ลุงทองเกือบจะตอบออกมาว่า ‘ก็เอ็งนมใหญ่ฉิบหาย ใหญ่จนกูอยากดูดอยากเลีย อยากกินบ้าง เห็นแล้วอยากเป็นเด็กทารกขึ้นมาทันที’ แต่สำนึกในความเป็นผู้ใหญ่ ก็ทำให้ลุงทองต้องกลั่นกรองคำพูดก่อนจะตอบออกมาว่า

“ก็มันโชคดีที่มีแม่ที่รักลูกอย่างเอ็ง... ไอ้บุญล้อมก็โชคดีที่มีเมียสวย... แถมยังซื่อสัตย์อย่างเอ็ง”

ประโยคนี้ลุงทองชมจากใจจริง เพราะว่าปีกว่าๆ ที่สามีของมาลีเดินทางไปทำงานที่ประเทศลิเบีย หล่อนก็ไม่เคยคบชู้สู่ชาย

ทั้งที่ก็มีหนุ่มน้อยหนุ่มใหญ่พยายามเข้ามาก้อร่อก้อติกให้เห็นอยู่บ่อยๆ ทว่าหัวใจของมาลีก็ยังไม่ยอมเปิดรับใครง่ายๆ หล่อนซื่อสัตย์ มั่นคง รักและรอคอยแต่ไอ้บุญล้อมผู้เป็นสามีคนเดียวเท่านั้น

“ลูกเอ็งกำลังน่ารักน่าชังเชียว”

ลุงทองเดินเข้ามาทรุดร่างท้วมหนาลงนั่งใกล้มาลีกับลูกน้อย ค่อยๆ ยกหลังมือขึ้นแตะพวงแก้มจ้ำม่ำของไอ้แดงลูกชายหล่อน

ขณะสายตาจับอยู่ที่หนั่นเนื้อเต้านมอวบคัด เต้านมอวบใหญ่ของแม่ลูกอ่อนช่างขาวผ่องเป็นยองใยเสียจนมองเห็นเส้นเลือดสีเขียวกระจายเป็นสายลางๆ อยู่ภายใต้ผิวเนื้อบอบบางน่าลูบไล้

“อู้ว... ”

ลุงทองเผลอพรูลมหายใจร้อนผ่าวออกมาจากริมฝีปากรกไปด้วงแผงหนวดดกหนา เพราะนึกอิจฉาได้แดงเหลือเกิน สิ่งที่เห็นทำให้เฒ่าหัวงูแอบกลืนน้ำลายลงคอเสียงดังเอื๊อกครั้งแล้วครั้งเล่าด้วยความลืมตัว

‘ทำยังไงกูจะได้เป็นผัวมึงสักที’

ลุงทองพึมพำในใจ ความชั่วร้ายและแรงตัณหาที่แฝงเร้นอยู่ภายในจิตใจอันซับซ้อนยากจะหยั่งถึงของมนุษย์ ทำให้เฒ่ามากราคะเริ่มครุ่นคิดไปในทางต่ำต่างๆ นานา

ปรารถนามืดดำซึ่งกำลังคุกรุ่นขึ้นมา ทำให้ลุงทองนึกอยากเผด็จสวาทแม่ลูกอ่อนคนนี้สักครั้ง เพราะว่าถ้าขืนรอนานกว่านี้ไอ้บุญล้อมผัวของหล่อนกลับมาจากลิเบียก็ชวดกันพอดี ตอนนั้นคงไม่มีโอกาสเช่นนี้อีกแล้ว

ลุงทองเชื่อว่าผู้หญิงห่างผัวอย่างมาลีคงไม่ยากเย็นนักที่จะจู่โจม... ผู้หญิงที่ตกอยู่ในห้วงความว้าเหว่อ้างว้างมักจะมีความเปลี่ยวเหงาในอารมณ์เป็นจุดอ่อน

รอให้สบโอกาสก่อนเถอะ แกจะจะขยี้สวาทหล่อนให้สมใจอยาก สองเต้าเต่งตึงที่เจ้าแดงลูกชายหล่อนกำลังดูดกินอั่กๆ จนแทบจะสำนักน้ำนมอยู่นั้น... ไม่นานแกจะได้จูบฟัด ได้ดูด ได้ชิมน้ำนมของหล่อนบ้าง

ลุงทองเชื่อว่าผู้หญิงห่างผัวอย่างมาลีน่าจะเหงาและอ้างว้างเป็นธรรมดา หล่อนยังสาว ยังสวย และมีเลือดเนื้อมีความต้องการ เพียงแต่มาลีสามารถเก็บงำปกปิดอารมณ์ว้าเหว่ได้อย่างมิดชิด

ซึ่งลุงทองมั่นใจเหลือเกินว่าแกสามารถจะระเบิดอารมณ์ของแม่ลูกคนนี้ให้พลุ่งโพลงเหมือนลาวาที่พวยพุ่งขึ้นจากปากปล่องภูเขาไฟ คืนนี้ลุงทองจะพิสูจน์ให้เห็นว่ามาลีเป็นผู้หญิงที่เก็บกดอารมณ์ความต้องการทางเพศเอาไว้แค่ไหน?