บทที่ 28 ไร้คำกล่าวใด

ถอนริมฝีปากออก ก้มลงขมเม้มเบาๆ ดึงร่างบางให้ลุกขึ้นนั่งบนตักอีกครั้ง

"เห็นไหมหากไม่ดิ้นก็ดีอย่างนี้"

"ท่านอ๋องแกล้งอ้ายฉิง"

"ไม่ได้แกล้งจะเอาจริงๆ แต่รอให้ถึงจวนก่อนขัาตั้งใจจะจัดการกับเจัาให้สมกับที่รอคอยมานาน"

อายม้วนกับคำพูดที่ไม่อดออมอยู่ๆ ท่านอ๋องก็พูดแบบนี้ได้คล่องปรื้อ

"เรา เราสองคน.."

...