บทที่ 56 อีกไม่นาน

โฮ๋วตัวฉินอ้าปากค้างเมื่อสัมผัสได้ถึงน้าอกนุ่มหยุนที่กลางออกกว้างของเขา แต่แสร้งพูดไปเสียอีกทางเพื่อให้จิวฮัวยอมรับออกมาตรงๆ

“วิปริตผิดไปเพียงนี้เชียวหรือ ยากที่จะแยกแยะหญิงงามหรือบุรุษ”

เป้ยปินส่ายหน้ายิ้มๆ เดินหลบไปเสียอีกทาง

“เป้ยปินเตรียมม้ารอข้าจะกลับ แคว้นเปี่ยนเอียน”

“น้อมบัญชาฝ่าบาท”จิวฮ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ