บทที่ 51 ดาบและโล่ที่ดีของข้า1/2

เมื่อฟางหนิงหลินผละเขาออก เหยาหวังเหว่ยก็ปล่อยนางเป็นอิสระ เขาใช้ฝ่ามือจับคางน้อย ๆ ของนางให้เงยหน้าขึ้น ก่อนที่จะจ้องมองไปที่ดวงตาคู่สวยที่ขอบตาบวมแดงระเรื่อหลังจากผ่านการร้องไห้มาของนาง

“ต่อไปไม่ต้องกลัวอันใดอีกแล้ว ข้าจะเป็นทั้งดาบและโล่ให้แก่เจ้า เจ้าเชื่อใจข้าได้หรือไม่” น้ำเสียงของเขาฟังดูอ่อ...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ