บทที่ 31 Chapter 31

Chapter 31

“โอ้ววว...เดี๋ยวเถอะ” ปากหนาผละห่างปากนุ่ม ปล่อยเสียงครางเบาๆ กับความเสียดเสียว เปิดปากขู่เธอไม่จริงจังนัก

“เดี๋ยวเถอะอะไรคะ” พามิลาถามยั่ว ยั่วทั้งน้ำเสียงและสายตา จนเขาอดใจไม่ไหว จูบหนักๆ ลงบนปากสวยสีชมพูเรื่อของเธอ

“เดี๋ยวจะทำให้ครางไม่หยุดเลยคอยดู” เขาขู่อีกครั้งด้วยรอยยิ้ม

“จริงห...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ