บทที่ 22 ขาลขย้ำรัก (2)

ตอนเช้า ผมตื่นขึ้นมาโดยไร้เงาพี่หมี่ที่ข้างเตียงเหมือนเมื่อคืน เดาว่าทันทีที่เธอรู้สึกตัว ก็คงจะหนีกลับไปเงียบๆ

ผมรีบสาวท้าวใหญ่เดินลงไปเปิดประตูหน้า แล้วก็แทบท้อเพราะเห็นว่ารถซีวิคสีแดงของพี่หมี่ที่จอดไว้หน้าบ้านอันตรธานหายไปตามที่คาดไว้

เธอคงแทบไม่อยากเห็นหน้าผมจริงๆ แล้วมั้ง

ผมแค่นหัวเราะ ลูบหน้า...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ