บทที่ 10 บทที่ 10

“ไม่เป็นไร” แล้ววินเซนโซ่ก็ถอดเสื้อนอกออกเหลือแต่เสื้อเชิ้ตสีขาว เขาพับแขนเสื้อขึ้นเหนือข้อศอกให้ดูง่ายๆ สบายๆ ไม่ต้องมีพิธีรีตองและเหมาะจะให้เธอได้ควงแขน “แค่นี้ก็พอแล้วมั้ง” พร้อมกับรูดเน็คไทออกจากคอแล้วปลดกระดุมลงสักสองเม็ด

“เอ่อ...” เซ็กซี่เป็นบ้าเลยผู้ชายอะไรก็ไม่รู้ เธอแทบจะหลุดปากบอกออกไปตาม...