บทที่ 16 บทที่ 16

“เรามีกันสองคนพ่อลูกนี่นา” น้ำเสียงของท่านแหบแห้งเบาหวิว แต่กระนั้นนาดาก็ยังได้ยินชัดเจนสองหู มือของท่านลูบศีรษะของเธออย่างรักใคร่ รู้สึกดีใจมากมายที่ได้กลับมาหาคนที่รักสุดหัวใจอีกครั้ง

“คุณพ่อพักผ่อนนะคะ อย่าเพิ่งพูดอะไร” เธอเห็นเปลือกตาของท่านกำลังพริ้มลงเรื่อยๆ คงยังอ่อนเพลียอยู่มอง และคุณหมอก็ย...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ