บทที่ 45 บทที่ 45

สายตาเธอเห็นทางเดินที่ทอดขึ้นไปชั้นบนของน้ำตกจึงเดินนำขึ้นไปก่อนด้วยความหมั่นไส้ คนไม่รู้จักทางไม่ชำนาญเส้นทางเป็นได้ลื่นพรืดหงายหลัง โชคดีที่มีคนเดินตามหลังรับร่างเล็กเอาไว้ทัน

“เดินระวังหน่อยสิ เห็นมั้ยถ้าเธออยู่ที่นี่คนเดียวคงได้เจ็บตัวไปไหนไม่รอด”

“ก็ใครจะไปรู้ว่าทางเดินมันลื่น ถ้ารู้ก็คงระวัง...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ