บทที่ 22 22

เมื่อกล่าวขอบคุณแล้ว เห็นเขาบอกว่าไม่เป็นไร แถมยังนิ่งเฉยทำให้เธอเงอะงะเล็กน้อย วางตัวไม่ถูกว่าควรจะยังไงต่อไปดี คนอะไรหน้านิ่งไร้อารมณ์ชะมัด ในเมื่อไม่รู้จะพูดอะไรกันอีก ฟ้าใสจึงเปิดประตูก้าวลงจากรถ เธอไม่คิดหันกลับไปมองเขาอีก มือบางเปิดประตูร้านกาแฟ ก่อนที่จะอุทานอย่างตกใจ

“อุ๊ย!” ร่างบางสะดุ้งเม...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ