บทที่ 27 27

“อ้าว... แบตหมด” ฟ้าใสมองหน้าจอที่ดับมืดอย่างเซ็งจัด ป่านนี้บิดากับมารดาคงจะสวดยับไปแล้ว

“เป็นอะไร” เสียงห้าวของชายหนุ่มทำให้ฟ้าใสสะดุ้ง

“อุ๊ย! ตกใจหมดเลย คุณมาแอบฟังฉันคุยโทรศัพท์เหรอนี่” ฟ้าใสหน้างอ

“เปล่า ผมเดินตามคุณมา เห็นคุณหายมานาน เป็นอะไรหรือเปล่า ทำหน้าแบบนั้น”

“ฉันเอ่อ... ตกลงเป็นแฟนก...

เข้าสู่ระบบและอ่านต่อ